فرهنگسازمانی به عنوان مؤثرترین عوامل پیشرفت و توسعه سازمانها، به مجموعهای از ارزشها، باورها و اعتقادات اساسی گفته میشود که بر نحوهی ادراکات، تفکرات و واکنشها نسبت به شرایط و موقعیتهای متعدد محیطی، تأثیر میگذارد و عدم توجه به آن کارایی و اثربخشی سازمانها را کاهش میدهد. پژوهش حاضر با مراجعه به آیات کلام وحی و اقوال مفسران و متخصصان قرآنپژوه و با بهرهگیری از روش تحلیل مضمون، شاخصهای مطلوب فرهنگسازمانی در سازمانهای آموزشی را مورد تجزیهوتحلیل قرار داده است. یافتهها نشان میدهد که فرهنگسازمانی از منظر آیات نقش و کارکردهای اساسی در مدیریت و کارایی و اثربخشی سازمانهای آموزشی داشته و مغفول ماندن از آن هزینههای مادی و انسانی فراوانی را برای نظامهای آموزشی به همراه دارد. همچنین روشن شد که مهمترین شاخصهای فرهنگسازمانی منبعث از وحی در سازمانهای آموزشی، توحید محوری، آخرتگرایی، خودکنترلی، مسئولیتپذیری، امر به معروف و نهی از منکر و تعهد سازمانی است که در صورت التزام و پایبندی به آنها تغییر و تحول اساسی در سازمانهای آموزشی به وجود میآید چون فرهنگسازمانی نقش کلیدی در ایجاد فضای معنویت و خودکنترلی و ارتقاء کیفیت سیستم آموزشی دارد.